Abstract
Behavioral scientists agree on the role of context on decisions (evaluation). In contrast, traditional consumption models assume that the preferences and expenditures of different consumers are independent. This study develops a simplified version of the Expenditure cascade model, a variant of the Relative income hypothesis, to establish and test the claim that spending behavior is influenced by contextual factors like income distribution. This simple model implies that the average propensity to consume (APC) evolves with changes in income distribution. Empirical results show that over the period 1947-2021, the APC in the United States moves together (“jointly”) with changes in income distribution, consistent with theoretical expectations.

Key words: Consumption models, APC, relative income hypothesis, time series analysis. JEL Codes: C51, D11, E21.

---

Duesenberry Haklı Mıydı? Davranışsal bir Analiz

Ozet
Davranış bilimciler bağlam ve kararlar (değerlendirme) arasındaki ilişki konusunda hemfikirdir. Bunun aksine, geleneksel tüketim modelleri farklı tüketicilerin tercihlerinin ve harcamalarının bağımsız olduğunu varsaymaktadır. Bu çalışma, harcama davranışlarının gelir dağılımı gibi bağlamsal faktörlerden etkilendiği iddiasını oluşturmak ve test etmek için Nispi gelir hipotezinin bir çeşidi olan harcama çağlayanı modelinin basitleştirilmiş bir versiyonunu geliştirmektedir. Bu basit model, ortalama tüketim eğiliminin (APC) gelir dağılımındaki değişikliklerle birlikte hareket ettiği iddiasını teorik olarak ortaya koymaktadır. Ampirik sonuçlar, 1947-2021 döneminde ABD'deki APC'nin, teorik beklentilerle uyumlu bir şekilde, gelir dağılımındaki değişikliklerle beraber ("ortak") hareket ettiğini göstermektedir.

Anahtar Kelimeler: Tüketim modelleri, APC, göreli gelir hipotezi, zaman serisi analizi. JEL Kodları: C51, D11, E21.